حال آنکه سایر مورخان نوشته‌اند که پوراندخت در سال 630 و چند هفته پس از قتل سپهبد شهربراز بر تخت شاهی ایران تکیه زده بود. شهربراز نهم ژوئن سال630 میلادی (19خرداد) در تیسفون به قتل رسیده بود. دوران سلطنت پوراندخت بیش از 16 ماه طول نکشید. پوراندخت که بانویی لایق و با تدبیر بود، با اینکه دیگر خیلی دیر شده بود اما سیاست خارجی و داخلی تازه‌ای در پیش گرفت تا امپراتوری ایران را نجات دهد.
وی در دسامبر سال631 میلادی با دولت روم شرقی قرارداد صلح امضا کرد تا فرصت یابد دست به اصلاحات داخلی بزند. پوراندخت می‌دانست که ایرانیان از جامعه طبقاتی که به آنان تحمیل شده بود شدیدا ناراضی هستند، قضات از عدالت و انصاف دور شده‌اند و سران ایالات برای خود اختیارات تازه ساخته و حتی سکه ضرب کرده‌اند. برای حل این مسائل بود که پوراندخت با روم (بیزانس) قرارداد صلح امضا کرد و دستور رعایت عدالت، بخشودن مالیات عقب افتاده، لغو برتری‌های طبقاتی و اختیارات اضافی فرمانداران را داد و سکه ملی واحد ضرب کرد.
روزی که انگلستان، حاکمیت ابن سعود را بر حجاز و نجد به رسمیت شناخت
دولت انگلستان طبق قرارداد جده، بیستم ماه می 1927حاکمیت ابن سعود (عبدالعزیز) را بر نجد و حجاز به رسمیت شناخت که بعدا از ادغام آنها و چند منطقه دیگر، کشور سعودی به‌وجود آمد. کشور سعودی تنها مملکتی در جهان است که به اسم فرد نامیده شده است.
به موجب توافق ماه می 1916 انگلستان و فرانسه بر سر تقسیم سرزمین‌های عربی میان خود درصورت شکست امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول، جز سوریه و لبنان که سهم فرانسه قرار گرفت، قرار شده بود که مابقی از جمله حجاز در اختیار انگلستان قرار گیرد.
سرهنگ تی. ای. لورنس (لورنس عربستان) که 19ماه می 1935 در پی یک تصادف موتورسیکلت درگذشت درجریان جنگ جهانی اول در شبه جزیره عربستان، با توسل به روشی تازه، اعراب را به قیام ضد‌سلطه طولانی عثمانی برانگیخته و موفق شده بود. در مارس 1921 در زمانی که چرچیل وزیر مستعمرات انگلستان بود با حضور لورنس، پرسی کاکس، آرنولد ویلسون و... ترتیب تقسیم سرزمین‌های عربی سهم انگلستان داده شد و پادشاهان دست نشانده اردن و عراق تعیین و همان وقت درباره آینده حجاز و نجد هم توافق شده بود.
دو زمین لرزه مرگبار در دو‌گوشه آسیا
بیستم ماه می، به فاصله 767سال از هم، کره زمین دو زمین لرزه مرگبار را تحمل کرد. یکی از این دو زمین لرزه در 20 می سال526 میلادی در انتاکیه (واقع درسوریه آن زمان) روی داد و بیش از 250هزار تن را کشت.
این منطقه اینک در جمهوری ترکیه قرار گرفته است. زمین لرزه دیگر آن روز در سال 1293 میلادی «کاماکورا» ی ژاپن را تکان‌های سخت داد و بیش از 30هزار انسان را کشت.
کریستوفر کلمبوس در تنگدستی درگذشت
بیستم ماه می 1506، کریستف کلمب (کریستوفر کلمبوس) که راه استیلای اروپاییان بر قاره آمریکا را باز کرد در ۵۵سالگی در اسپانیا درگذشت. وی که در سال۱۴۹۲ در چارچوب رقابت اسپانیا و پرتغال در یافتن راه‌های دریایی، در جهت غرب عازم هند بود به قاره ناشناخته آمریکا (ناشناخته برای ساکنان سایر قاره‌ها) رسید و جزیره‌ای را که امروز نیمی از آن جمهوری دومینیکن را تشکیل می‌دهد و نیم دیگر هائیتی، «هیسپانیولا» نامید و مقر حکومت اسپانیایی‌ها قرار داد و مقدمات بنای شهر «سانتو دومینگو» را در آن جزیره فراهم ساخت.
برخی مورخان نوشته‌اند: کلمب که بعدا مورد بی‌مهری پادشاه اسپانیا قرار گرفته بود در تنگدستی و انزوا از این دنیا رفت. وی در ایتالیا به دنیا آمده بود. اروپاییان که با مهاجرت به قاره غربی (آمریکا) اراضی و ثروت‌های آن را تصاحب کرده‌اند قرن‌ها در بزرگداشت کریستوفر کلمبوس باهم مسابقه گذاشتند ولی در دهه یکم قرن 21 که در چند کشور آمریکای لاتین قدرت به دست بومیان (سرخپوستان) افتاده کار برعکس شده و ضمن انتقاد از کلمبوس و نماد استثمار خواندن او، به حذف نام و برداشتن مجسمه‌های او اقدام کرده‌اند که این نهضت از ونزوئلا آغاز شده است.
